Dor Vextra

DOR VEXTRA

Suplement diety zawierający kurkuminę, propolis, oman, nagietek i krwawnik.

Składniki (produkt 30 ml):

Woda dejonizowana, substancja zwiększająca objętość: gliceryna, ekstrakt z propolisu (emulgator: guma arabska, czysty propolis, sacharoza, substancja przeciwzbrylająca: dwutlenek krzemu), ekstrakt z nagietka lekarskiego (Calendula officinalis), substancje konserwujące: sorbinian potasu, benzoesan sodu, aromat: aromat pomarańczowy, ekstrakt z kurkumy (Curcuma longa), substancja słodząca: sukraloza.

Składniki aktywne w dziennej porcji (60 ml):

– Czysty propolis: 80 mg

– Ekstrakt z nagietka: 550 mg

– Ekstrakt z kurkuminy: 40 mg

Składniki (produkt 10 ml):

Woda dejonizowana, substancja zwiększająca objętość: gliceryna, ekstrakt z omanu (Inula helenium), ekstrakt z nagietka lekarskiego (Calendula officinalis), krwawnik pospolity (Achillea biebersteinii Afan), stabilizator: guma ksantanowa, substancje konserwujące: sorbinian potasu, benzoesan sodu, aromat: aromat cytrynowy, ekstrakt z kurkumy (Curcuma longa), substancja słodząca: sukraloza.

Składniki aktywne w dziennej porcji (40 ml):

– Ekstrakt z omanu: 640 mg

– Ekstrakt z nagietka: 440 mg

– Krwawnik: 200 mg

– Ekstrakt z kurkuminy: 32 mg

Dawkowanie dzienne i instrukcje dotyczące stosowania:

– Przeznaczone dla osób w wieku 11 lat i starszych.

– Po otwarciu opakowania należy spożyć od razu dwa produkty po 30 ml. Co 6 godzin należy spożyć 10 ml.

– Po zakończeniu pierwszego pudełka i rozpoczęciu drugiego pudełka, a także przy każdym kolejnym pudełku należy postępować według tego samego schematu zużycia.

– Zaleca się spożywanie produktów na pusty żołądek.

Znaczenie fitochemikaliów izolowanych z roślin bioaktywnych za pomocą nowych podejść jest coraz bardziej doceniane. Rośliny bogate we flawonoidy i związki fenolowe są wykorzystywane we współczesnym świecie ze względu na ich fitochemicznie aktywne składniki. Badania naukowe nadal z powodzeniem wspierają ich stosowanie w grupach produktów korzystnych dla ludzkości ze względu na ich strukturalną różnorodność. Poprawa jakości życia jest niezbędna, a badania nad wspierającymi aspektami roślin trwają.

METABOLITY WTÓRNE

Te fitochemikalia pochodzące z bioaktywnych roślin są metabolitami wtórnymi. Metabolity wtórne to związki chemiczne wytwarzane przez rośliny jako produkty uboczne metabolizmu komórkowego, chociaż nie są niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju roślin. Podczas gdy metabolity wtórne nie są kluczowe dla przetrwania roślin, są syntetyzowane jako mechanizm obronny, gdy roślina napotyka czynniki stresowe. Badania pokazują, że istnieje ponad 100 000 różnych typów metabolitów wtórnych. Ich główne kategorie obejmują struktury alifatyczne, aromatyczne, hydroaromatyczne i heterocykliczne, które przyczyniają się do różnorodności funkcjonalnej. Badania wykazały, że złożone związki mogą się różnić w zależności od organu, a nawet między gatunkami roślin, a niektóre z tych związków są wykorzystywane jako markery taksonomiczne w klasyfikacji roślin.

Metabolity wtórne nie są bezpośrednio związane ze wzrostem roślin, fotosyntezą ani procesami transformacji produktów. Te związki są syntetyzowane przez specyficzne enzymy biosyntetyczne w określonych tkankach, organach i stadiach rozwojowych rośliny. Gromadzą się w wysokich stężeniach w organach roślin, stanowiąc około 1-3% suchej masy. Te metabolity wtórne o właściwościach farmaceutycznych przyczyniają się do równoważenia miliardów bakterii w ludzkim układzie pokarmowym, sklasyfikowanych w około 1000 gatunków.

Ekstrakt z kurkuminy (CURCUMA LONGA)

Kurkumina, powszechnie znana jako kurkuma, jest żółto-pomarańczowym związkiem fenolowym wyizolowanym z rośliny kurkumy (Curcuma longa), szeroko stosowanym w krajach azjatyckich jako przyprawa. Tradycyjnie stosowana w różnych zastosowaniach, kurkumina składa się z kurkuminy (diferuloilometanu), demetoksykurkuminy i bisdemetoksykurkuminy, ekstrahowanych z korzenia rośliny Curcuma longa. Oprócz kurkuminoidów roślina zawiera również olejki eteryczne (turmeron, atlanton i zingiberen), cukry, białka i żywice. Ma wysoki poziom metoksylacji i niski poziom uwodornienia w swojej strukturze chemicznej. JECFA i EFSA sklasyfikowały ją jako bezpieczny fitochemik.

PIERZGA

Pszczoły zbierają żywicę z pędów, gałęzi i pni roślin, mieszając ją z miodem, woskiem pszczelim, pyłkiem i enzymami gardła w różnych składach. Innymi słowy, pszczoły zbierają żywicę, przechowują ją w koszyczkach na pyłek na tylnych nogach i transportują do ula. Propolis jest stosowany do powlekania i sterylizacji komórek larw, uszczelniania pęknięć w ulu, zmniejszania otworów wejściowych do ula, stabilizowania ramek i mumifikowania dużych intruzów, których nie można usunąć z ula. Podstawowym celem produkcji propolisu przez pszczoły jest wykorzystanie go jako środka antyseptycznego do ochrony ula przed infekcjami bakteryjnymi i niepożądanymi gośćmi. Analizy zidentyfikowały ponad 300 związków w propolisie, w tym związki fenolowe, kwasy aromatyczne, olejki lotne, wosk pszczeli i aminokwasy. Głównymi bioaktywnymi składnikami propolisu są flawonoidy i pochodne kwasu hydroksycynamonowego. Skład propolisu różni się w zależności od źródła pochodzenia roślinnego, zwykle zawiera związki żywiczne 50% i balsam, wosk pszczeli 30%, olejki aromatyczne 10% i pyłek pszczeli 5%, a pozostałą część 5% stanowią flawonoidy, aminokwasy i witaminy.

EKSTRAKT Z NAGIETKA LEKARSKIEGO (CALENDULA OFFICINALIS)

Zawiera karotenoidy, flawonoidy, kwasy fenolowe, glikozydy, steroidy, sterolowe chinony, olejki eteryczne, białka, aminokwasy, lipidy, witaminy i minerały o działaniu farmaceutycznym. Ze względu na rozpuszczalną w wodzie strukturę poliwęglanową może łatwo dotrzeć do tkanek. Roślina Calendula officinalis ma duże znaczenie wśród roślin leczniczych i jest wykorzystywana w przemyśle farmakologicznym, spożywczym, ozdobnym i kosmetycznym. Ostatnie badania pokazują jej rosnące zastosowania. Znana również jako nagietek lekarski, ta jednoroczna roślina zielna osiąga 20-60 cm wysokości, a jej jaskrawożółto-pomarańczowe kwiaty kwitną od kwietnia do listopada. Jej kwiaty są aktywnie wykorzystywane.

EKSTRAKT Z INULI (INULA HELENIUM)

Jego działanie farmaceutyczne przypisuje się flawonoidom, terpenom i związkom fenolowym. Jego skład chemiczny zawiera bioaktywne laktony seskwiterpenowe. Ta wieloletnia roślina lecznicza, należąca do rodziny astrowatych, jest wykorzystywana w różnych zastosowaniach na całym świecie.

Krwawnik pospolity (ACHILLEA BIEBERSTEINII)

Zawiera związki fenolowe i flawonoidowe. Znany jako krwawnik, jego struktura obejmuje achilleinę, apigeninę, azulen, kamforę, kumarynę, inulinę, mentol, kwercetynę, rutynę i kwas salicylowy. Krwawnik jest jedną z najstarszych i najszerzej stosowanych roślin leczniczych.

Odniesienia

– Alaca, F. & Arslan, N. (2012). Znaczenie metabolitów wtórnych w roślinach. Journal of Agricultural Engineering, numer: 358.
– Bakır, Ö. (2020). Metabolity wtórne i ich role. UAZİMDER International Journal of Anatolian Agricultural Engineering Sciences, 2(4):39-45.
– Spiridon i in. (2013). Właściwości przeciwutleniające i chemiczne ekstraktów z korzeni Inula helenium. Cent. Eur. J. Chem. 11(10), 1699-1709.
– Twain & Hasan (2022). Bioaktywne metabolity wtórne ze źródeł roślinnych: rodzaje, synteza i ich zastosowanie terapeutyczne. Int. J. Plant Biol., 13:4–14.
– Yuan i in. (2021). Rola związków bioaktywnych w produktach naturalnych ekstrahowanych z roślin w leczeniu raka i ich mechanizmy związane z…